Dünya hızla kentleşiyor. 2007’den beri dünya nüfusunun yarısından fazlası şehirlerde yaşıyor ve bu oranın 2030’a kadar yüzde 60’a çıkması bekleniyor.
Şehirler ve metropoller, küresel GSYİH’nın yaklaşık yüzde 60’ına katkıda bulunan ekonomik büyümenin güç merkezleri. Bununla birlikte, aynı zamanda küresel karbon emisyonlarının yaklaşık yüzde 70’ini ve kaynak kullanımının yüzde 60’ından fazlasını oluşturuyorlar.
Hızlı kentleşme; gecekondu sakinlerinin sayısının artması, yetersiz ve aşırı yüklenmiş altyapı ve hizmetler (atık toplama ve su ve sanitasyon sistemleri, yollar ve ulaşım gibi), kötüleşen hava kirliliği ve plansız kentsel yayılma ile sonuçlanıyor.
COVID-19’un etkisi özellikle, aşırı kalabalık nedeniyle sosyal mesafe ve kendi kendine izolasyon gibi önerilen önlemleri almanın zorlaştığı, bir milyar insanın yaşadığı kayıt dışı yerleşimlerde ve gecekondularda yani yoksul ve yoğun nüfuslu kentsel alanlarda en ciddi şekilde hissedilecek.
Daha sürdürülebilir, iklime dayanıklı toplumlar yaratmak,
yoksulluğun azaltılması, temel hizmetlerin geçim kaynaklarının sağlanması,
erişilebilir, uygun fiyatlı ve yeterli konut sağlanması, altyapıya yatırım
yapılması, kayıt dışı yerleşimlerin iyileştirilmesi ve ekosistemlerin
yönetilmesi gibi bir dizi konuyu ele almayı içeriyor. Bu kapsamda başarılı, iyi
yönetilen şehirler, nüfusları için iklimle ilgili riskleri büyük ölçüde azaltıyor.